Obecność
„W teatrze dominuje intelekt, który jest całkowicie impotentny w udostępnianiu doświadczenia. Używam sztuki po to, aby przywracać relacje ze światem, a nie tworzyć obraz świata” – mówi Anna Karasińska w rozmowie z Dominikiem Gacem.
Jak zagrać szczęście i pierogi
Pod maską żartownisia krył się człowiek, który w głosie każdego aktora potrafił wysłyszeć jemu tylko właściwe składowe harmoniczne i dobrać do nich właściwą muzykę. Stanisław Radwan zdawał sobie sprawę, że język i sposób, w jaki się go używa, jest zwierciadłem ludzkiej osobowości.
Płonące chochoły
Dystans czasowy dzielący zapisany w didaskaliach 1900 a obecny 2024 rok z każdą chwilą „Wesela” Kleczewskiej kurczy się coraz bardziej.
„Przeszłość to nie tylko to, co ci się przydarzyło…”
„To nieprawda, że nie można wejść dwa razy do tej samej historii” – mówi bohater powieści „Schron przeciwczasowy”, na wątkach której oparty jest spektakl Wierzchowskiego.
Widok na wojnę
Po agresji Rosji na Ukrainę temat wojny zadomowił się w polskich teatrach. Istnieje naturalna potrzeba zmierzenia się z tym doświadczeniem, zrozumienia go, zamanifestowania sprzeciwu.
Przypomnienie poety
Irena Jun pokazała, jak bardzo jej własny głos współistnieje z głosem poety. To bardzo ważne przedstawienie i dla aktorki, i dla teatru, i dla przypomnienia samego Różewicza.
Patronaty
Ulepieni z uczuć
W tych sztukach mikrokosmos odbija makrokosmos. Choć ścierają się tu dobro i zło, to finalnie silniejsza od śmierci jest miłość.