Algorytmy rządzą światem

Luk Perceval przygotował dla berlińskiej publiczności „1984” Orwella. Antyutopia o totalitaryzmie brzmi przerażająco w obliczu wojny w Ukrainie oraz apatii obywateli Rosji.

Zemsta przy świecach

Reżyserując tragedię Johna Webstera, Rachel Bagshaw skupia się na mechanizmach mizoginii, pożądania i przemocy.

Ból

Bohaterka „Infinite Life” Jamesa Macdonalda według sztuki Annie Baker rozmawiając o swoim bólu, stara się zrozumieć jego sens – i zarazem znaleźć sens swojego życia.

Przebój

„Glory Game” Sticky Fingers Club opowiada o sporcie, czyli o dyscyplinie ciała i wysiłku, ale też o brutalnej rywalizacji – nie tyle o rekordy i medale, ile o uwagę.

Forum Młodej Reżyserii… i Dramaturgii!

Tegoroczni uczestnicy Forum Młodej Reżyserii zechcieli wyjść z okopów nędzy i rozpaczy, a na ruinach tworzyć nowe autonomiczne światy.

Doszliśmy do ściany

„Jesteśmy dumni, że Sopocki Teatr Tańca był wizytówką miasta” – mówią Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk, założyciele teatru, który po 25. latach kończy działalność.

Ostatni taniec Sopockiego Teatru Tańca

Rozpiętość tematyczna i formalna spektakli Sopockiego Teatru Tańca pokrywała się z bieżącymi zainteresowaniami artystów. W ich centrum zawsze znajdowały się taniec i ruch.

W Alpos, czyli nigdzie

Krzysztof Meyer, Antoni Libera i Marek Weiss sprawiają wrażenie, jakby komponowali, pisali i reżyserowali operę o sprawach, które całkiem ich nie dotyczą, i co gorsza, niewiele obchodzą.

Niesięganie po przemoc jest luksusem

„Odporność szkła hartowanego” Danila Brakočevicia z Serbii zdobyła „Aurorę”. Nagrodę Dramaturgiczną Miasta Bydgoszczy 2023.

Miłość w cieniu kryzysu mieszkaniowego

Hampstead Downstairs wydaje się idealnym miejscem na wystawienie „Nineteen Gardens”. Sztuka Magdaleny Miecznickiej jest jej anglojęzycznym debiutem.

Płaczki nad kośćmi

„Matki. Pieśń na czas wojny”, ukraińsko-białoruski spektakl Chóru Kobiet, opowiada o kobiecej solidarności i o narodzinach siostrzeństwa.

Litania niespełnień

„Fedra” jest spektaklem przeszywająco gorzkim, może nawet bardziej od innych tytułów Dudy-Gracz, choć ta nigdy przecież nie zostawia w swoich przedstawieniach wiele miejsca dla nadziei.

Syrenie śpiewy

W litewskiej reżyserii nastąpiła zmiana pokoleniowa. Choć młodzi twórcy nie unieważniają tutejszej tradycji inscenizacyjnej, to nie oglądają się ślepo na swoich nauczycieli.

Europa z krańców świata

Sztokholmski Dramaten pod wodzą Mattiasa Anderssona to wciąż teatr komentujący społeczno-polityczną teraźniejszość.

Do teatru nie wchodzi się bezkarnie

Po sukcesie „Powrotu do Reims” w 2021 roku Thomas Ostermeier powrócił do Królewskiego Teatru Dramatycznego, ponownie z francuskojęzycznym utworem.

Idziemy na dno

Kościelniak sięga po Felliniego, by stworzyć portret końca ustabilizowanego porządku. Statek cały czas płynie, zmienia się tylko skład pasażerów na pokładzie.

Najeść się słowem

Carska psychuszka z opowiadania Czechowa zamienia się w nowym przedstawieniu Teatru Provisorium w piekło intelektualistów.